Zmarł ks. prałat Aleksander Kucharczuk

W niedzielę, 4 lutego zmarł ks. prałat Aleksander Kucharczuk. Miał 95 lat. W Chrystusowym kapłaństwie przeżył 70 lat.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w czwartek, 8 lutego w rodzinnej parafii Zmarłego – Górkach k. Łosic.

Msza św. pogrzebowa rozpocznie się o godz. 11:00. Liturgii będzie przewodniczył Biskup Grzegorz Suchodolski.

Po Eucharystii ciało Zmarłego zostanie złożone na miejscowym cmentarzu.

Ks. prałat Aleksander Kucharczuk (1928-2024)

Urodził się 15 października 1928 r. w miejscowości Czuchleby w parafii Górki k. Łosic. Jego rodzice Jan i Marianna z d. Taras byli rolnikami. Rodzina była wielodzietna posiadająca korzenie unickie. Naukę w zakresie podstawowym rozpoczął w 1935 r. w Szkole Powszechnej w Czuchlebach, a ukończył w Górkach w 1941 r. podczas okupacji niemieckiej. W Górkach rozpoczął dalszą naukę gimnazjalną, a kontynuował ją w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Konarskiego w Siedlcach. Chcąc uzyskać świadectwo maturalne wstąpił w 1946 r. do Prywatnego Męskiego Liceum Ogólnokształcącego Biskupa Podlaskiego w Siedlcach (tzw. Biskupiak), gdzie w 1948 r. zdał maturę.

Tego roku złożył podanie o przyjęcie do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach, motywując swój wybór „chęcią poświęcenia się służbie Bożej”. Odbył sześcioletnie studia filozoficzno-teologiczne i 23 maja 1954 r. przyjął święcenia kapłańskie w katedrze siedleckiej, z rąk bpa Mariana Jankowskiego, sufragana podlaskiego.

Jako wikariusz posługiwał w następujących parafiach:

Parysów – od 4.08.1954 r. (w tym czasie delegowany do Maciejowic jako wikariusz ekonom w miesiącach luty-lipiec 1955 r.).

Maciejowice – od 1.08.1955r., tutaj parafianie Maciejowic zwracali się z prośbą do biskupa, aby nie zabierał wikariusza (ks. A. Kucharczuka ), „który był gorliwym katechetą, przygarnął dzieci i młodzież do kościoła, grał z nimi w piłkę, zorganizował chór, był bardzo lubiany przez parafian, którzy widzieli w nim wielkie zdolności duszpasterskie jakimi Bóg go obdarzył”.

Trzebieszów – od 1.08.1957 r.

Węgrów – od 17.12.1958 r., jako kapelan szpitala powiatowego (na Klimowiźnie) do 15.10.1960 r. Tutaj dyrekcja szpitala wymówiła mu umowę o pacę za to, że pozwalał przychodzić do kaplicy także wiernym z pobliskiej okolicy, a nie tylko chorym i personelowi (jak uzasadniał dyrektor i przewodniczący Powiatowej Rady Narodowej w Węgrowie).

Pawłowice – od 22.10.1960 r., jako wikariusz z zamieszkaniem w Wargocinie, gdzie wybudował dwa budynki gospodarcze.

Na samodzielnych placówkach duszpasterskich posługiwał w następujących parafiach:

Rusków – od 27.08.1966 r., jako administrator parafii.

Samogoszcz – od 15.05.1971 r., jako administrator parafii, w której wybudowano murowaną plebanię i budynek gospodarczy. W 1979 r. wybrany został przez kapłanów dekanatu na wicedziekana dek. łaskarzewskiego i zatwierdzony przez biskupa na okres 5 lat. W dekanacie łaskarzewskim był referentem dekanalnym ds. liturgicznych (od 1971 r.), ds. duszpasterstwa młodzieży żeńskiej (od 1974 r.), ds. trzeźwości (od 1984 r.).

Sobienie Jeziory – od 3.06.1989 r. do przejścia na emeryturę dnia 29.07.2002 r. W parafii pośród różnych prac remontowo-gospodarczych dokonano rekonstrukcji wieży kościelnej. Ze względu na stan zdrowia prosił o zwolnienie z urzędu proboszcza i przeniesienie na emeryturę (choroba serca-zawał, następstwa wypadku samochodowego w 1987 r. i kłopoty ze sprawnym poruszaniem się).

Jako emeryt zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Siedlcach. Wybrany został w 2002 r. na członka komisji ds. Funduszu Pomocy Kapłańskiej na 3 lata. Był także członkiem Rady Kapłańskiej z wyboru w latach 2002-2007.

Biskup Jan Mazur doceniając jego dotychczasową gorliwość duszpasterską, mianował go 6 sierpnia 1995 r., kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej Janowskiej. Na prośbę biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy, papież Franciszek, 28 października 2019 r. mianował ks. Aleksandra, Kapelanem Honorowym Jego Świątobliwości (prałat).
Jubileusze kapłańskie – złoty i diamentowy, przeżywał w gronie żyjących swoich kolegów z roku święceń i w rodzinnej parafii Górki.

Zmarł 4 lutego 2024 r. w Szpitalu Wojewódzkim w Siedlcach. Przeżył pełne 95 lat, a zmarł w 70 roku kapłaństwa. Był aktualnie, najstarszy wiekiem i święceniami, kapłanem diecezji siedleckiej.

Z racji na swój wiek i korzenie unickie, był ceniony przez kapłanów, jako „gawędziarz” o życiu unitów na Podlasiu, świadek wielu wydarzeń historycznych z dziejów diecezji, źródło informacji o kapłanach z minionych lat. Należał do grupy kapłanów, założycieli Stowarzyszenia Pamięci Unitów Podlaskich „Martyrium” i wielokrotnie brał udział w spotkaniach i dyskusjach poświęconych pamięci Unitów Podlaskich. Requiescat in pace.

opr. ks. Bernard Błoński